อิรินา เซนเลอร์ (โปแลนด์: Irena Stanisława Sendler; สกุลเดิม ชีซานอฟก้า) หรือในนาม อิรีนา เซนเลอร์โอวา ใช้ชื่อแรกของเธอในภาษาโปแลนด์ คือ "โจลานต้า" (15 กุมภาพันธ์ 1910 - 12 พฤษภา 2008) เธอทำงานเป็นอาสาสมัครตำรวจและนักสังคมสงเคราะห์ เพื่อช่วยเหลือเหล่าตำรวจใต้ดินในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ของกลุ่มนาซีเยอรมันในวอร์ชอว์ ตั้งแต่ช่วง ตุลาคมปี 1943 เธอเป็นหัวหน้าของสถานพักพิงเด็กชั่วคราวที่ชื่อว่า เซก็อตต้า, และสภาโปแลนด์เพื่อช่วยเหลือชาวยิว (Polish: Rada Pomocy Żydom).ในช่วงปี 1930 เซนเลอร์ได้ติดต่อกับคนรู้จักของเธอตั้งแต่สมัครอยู่ที่ ฟรี โปลิส ยูนิเวอร์ซิตี้ (Free Polish University). ทำให้ตั้งแต่ 1935 ถึง ตุลาคม 1943. เธอทำงานภายในกรมสวัสดิการสังคมและสาธารณสุขเมืองวอร์ซอ เธอรวบรวมข้อมูลและการเคลื่อนไหวทุกอย่างของสงครามเอาไว้ เช่นเรื่องของชาวยิว เธอทำงานเป็นหนึ่งในเครือข่ายผู้และผู้สนับสนุนของกรมซึ่งส่วนมากเป็นสตรี เซเลอร์เข้าร่วมกลุ่มพร้อมกับโดเซนอื่นๆ เพื่อทำการช่วยเหลือเด็กๆชาวยิวให้ออกห่างจากวอร์ชอที่เต็มไปด้วยเหล่านาซี ทำให้พวกเขาเปลี่ยนชื่อ ที่อยู่ ข้อมูลส่วนตัวเพื่อความปลอดภัยก่อนจะส่งมอบให้แก่ครอบครัวชาวโปแลนด์เป็นผู้ช่วยเหลือดูแล หรือพาเด็กๆไปอยู่ที่อื่นที่สามารถดูแลได้ หรือพาไปอยู่ที่โบร์ถคาทอลิคที่ดูแลโดยแม่ชี เพื่อช่วยเด็กๆจากฮอโลคอสต์ หรือการกวาดล้างชาวยิว โครงการฆาตกรรมที่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐโดยเยอรมนี นำโดยอดอล์ฟ ฮิตเลอร์และพรรคนาซี ทั่วทั้งดินแดนที่เยอรมนียึดครอง จากชาวยิว 9 ล้านคนที่อาศัยอยู่ในทวีปยุโรปก่อนฮอโลคอสต์ ประมาณสองในสามถูกสังหารต่อมา เธอถูกตกเป็นผู้ต้องสงสัยของทหารนาซีชาวเยอรมันภายในวอร์ชอ ในเรื่องของการทำการเป็นตำรวจใต้ดินและการช่วยเหลือชาวยิว ในช่วงตุลาคม ปี1943 เธอถูกจับกุมโดยกลุ่ม เกสตาโพ (เยอรมัน: Gestapo) แต่ทว่าเธอเลือกที่จะปฏิเสธและซ่อนรายชื่อและที่อยู่ทั้งหมดของเด็กๆชาวยิวที่เธอได้ช่วยเหลือไว้ เพราะเกรงว่าหากรายชื่อทั้งหมดตกสู่มือของกลุ่ม เกสตาโพแล้วจะทำให้เกิดการสูญเสีย เธอยังคงยืนหยัดและกล่าวปฏิเสธทุกๆอย่างว่าเธอไม่รู้เห็นใดๆทั้งสิ้น เซนเลอร์ไม่เคยพูดถึงเรื่องราวของงานที่เธอทำหรือแม้แต่เรื่องเด็กๆ ในที่สุดเซนเลอร์ถูกตัดสินให้ตายแต่เธอกลับหนีรอดมาได้ภายในวันเดียวกับที่ตารางประหารชีวิตของเธอจะเกิดขึ้น ทำให้เธอถูกตามล่าตัวจากทหารนาซี